از اسرا پناهی تا آرمیتا گراوند؛ ماشین کشتار و سرکوب علیه دختران محصل

اسرا پناهی بیستم مهر ۱۴۰۱ در پی برخورد خشونت‌آمیز ماموران سرکوب جان باخت

از بیستم مهرماه ۱۴۰۱ که اسرا پناهی، دانش‌آموز دبیرستان شاهد اردبیل، در جریان اعتراض‌های دانش‌آموزی خیزش سراسری و در پی حمله ماموران سرکوب مجروح شد و در بیمارستان جان باخت، تا بیستم مهر سال بعد از آن که گزارش‌ها از وخامت حال آرمیتا گراوند روی تخت بیمارستان نظامی فجر خبر می‌دهند، جمهوری اسلامی با تکرار رویه‌ای نخ‌نما مدام کوشیده است کشتار و آزار دخترمدرسه‌ای‌ها به دلیل حجاب اجباری را انکار و تکذیب کند. با وجود این، شواهد و گزارش‌های فعالان و سازمان‌های حقوق بشری نشان می‌دهد که در یک سال اخیر، ده‌ها کودک و نوجوان ایرانی هدف حمله ماموران حکومتی قرار گرفته و کشته، مجروح یا زندانی شده‌اند و در این میان، دخترمدرسه‌ای‌ها با سرکوب‌ها و آزارها بیشتری مواجه بوده‌اند.

خبرگزاری‌های داخلی ایران روز چهارشنبه ۱۹ مهر وخامت حال آرمیتا گراوند را تایید کردند. این خبر موجی از واکنش‌ها را در شبکه‌های اجتماعی در پی داشت و برخی کاربران این سوال را مطرح کردند که چه چیزی می‌تواند از کمای عمیق که شرایط فعلی آرمیتا است، وخیم‌تر باشد.

برخی گزارش‌های غیررسمی نیز از قطع‌امید تیم پزشکان آرمیتا از بهبودی او خبر می‌دهند اما سازمان حقوق بشری هه‌نگاو بامداد پنجشنبه در کانال تلگرامش، با استناد به اطلاعات منابع موثق، خبر داد که این دختر نوجوان همچنان در بیمارستان فجر و در کما است.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

 با این حال انحصار خبررسانی درباره وضعیت این دختر نوجوان همچنان در اختیار رسانه‌های حکومتی است و خبرنگاران داخلی بدون هماهنگی و اطلاع نهادهای امنیتی اجازه ندارند درباره آرمیتا چیزی بنویسند.

آرمیتا گراوند، دانش‌آموز ۱۶ ساله هنرستان عروه‌الوثقی، روز یکشنبه ۹ مهر هنگام رفتن به مدرسه در ایستگاه مترو شهدا به زمین افتاد و بیهوش شد. اینک شواهدی وجود دارد که آشکار می‌کند آرمیتا در نتیجه برخورد خشونت‌آمیز ماموران حجاب‌بان در مترو به زمین افتاده و در اثر برخورد سرش با سکوی ایستگاه دچار خونریزی مغزی شده است.

شاهدان عینی در گفت‌وگو با رسانه‌ها از جمله روزنامه گاردین این موضوع را تایید کرده‌اند اما مسئولان جمهوری اسلامی، ضمن تکذیب برخورد خشونت‌آمیز ماموران با آرمیتا و انتشار فیلم‌های گزینشی از دوربین‌های مترو، اطرافیان این دختر نوجوان را به اعتراف اجباری مقابل دوربین‌های حکومتی وادار کردند تا تایید کنند که آرمیتا در اثر «افت فشار» به زمین افتاد و بیهوش شد.

این رویه جمهوری اسلامی برای مردم ایران نه‌تنها آشنا که نخ‌نما است. پس از کشته شدن مهسا امینی، در بازداشت پلیس امنیت اخلاقی تهران، نیز چنین ادعاهایی مطرح شد، مبنی بر اینکه مهسا از کودکی بیماری زمینه‌ای داشته است. مقام‌های حکومتی درباره نیکا شاکرمی، سارینا اسماعیل‌زاده، آرنیکا قائم‌مقامی و اسرا پناهی نیز ادعای خودکشی را مطرح کردند.

آرمیتا گراوند و اسرا پناهی در حالی هدف حمله ماموران سرکوب قرار گرفتند که روپوش مدرسه به تن داشتند و یکی در مدرسه و دیگری در مسیر رفتن به مدرسه بود. آرمیتا متولد فروردین ۱۳۸۵ است و اسرا نیز اسفندماه همین سال به دنیا آمده بود.

اسرا پناهی، دختر نوجوان ساکن اردبیل، هم که نهادهای امنیتی و انتظامی جمهوری اسلامی کشته شدنش را تکذیب کردند، در جریان حمله ماموران لباس شخصی به دبیرستان شاهد هدف ضرب‌و‌جرح قرار گرفت و سپس جان باخت.

خبر درگذشت اسرا پناهی در روزهایی منتشر شد که اعتراض‌های دانش‌آموزی در گوشه‌وکنار ایران شکل‌ گرفته بود و دختران دانش‌آموز مقنعه‌هایشان را درمی‌آوردند و علیه حکومت شعار سر می‌دادند. حاکمیت نیز در تلاش بود با برگزاری برنامه‌های اجباری از قبیل همخوانی گروهی سرود «سلام فرمانده»، مشروعیت از دست‌رفته‌اش بازیابد.

آن‌طور که گزارش‌ها نشان می‌دهند، اسرا پناهی در جریان همین اعتراض‌های دانش‌آموزی و به دلیل امتناع از خواندن سرود سلام فرمانده هدف حمله ماموران قرار گرفت و به‌رغم اینکه ویدیوهای بیرون‌آمده از دبیرستان حضور یک آمبولانس در حیاط مدرسه را نشان می‌داد، نهادهای امنیتی مجروح شدن دانش‌آموزان از جمله اسرا پناهی را انکار کردند.

با این حال شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی اعلام کرد که مرگ اسرا پناهی در جریان یورش نیروهای لباس شخصی به دبیرستان شاهد، «مسجل» است.

علی دایی، اسطوره فوتبال ایران، نیز جان باختن اسرا پناهی را تایید کرد و سکوت دراین‌باره را «در حکم خیانت به انسانیت و میهن» دانست. او وقتی از سوی رسانه‌ها و مقام‌های حکومتی به «دروغ‌گویی» متهم شد، در یک پست اینستاگرامی نوشت: «لازم می‌دانم ذکر کنم که اطلاعات من از زادگاهم اردبیل کامل است و اگر به صحت مسئله‌ای نرسم، هیچ‌گاه اظهارنظر نمی‌کنم.»

اینک در نخستین سالگرد اسرا پناهی، یک دختر دانش‌آموز دیگر روی تخت بیمارستان با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کند و خانواده‌اش تحت شدیدترین فشارهای امنیتی قرار گرفته‌اند.